Flexibilisering staat al lange tijd op de agenda in het hoger onderwijsveld, met name in het kader van volwassenonderwijs. Ook jongeren hebben echter de behoefte aan flexibel en gepersonaliseerd onderwijs: flexibilisering biedt namelijk een hoop kansen. Door te flexibiliseren in tempo en tijd kunnen studenten zonder extra kosten vertragen en versnellen. Mantelzorgers, studenten met een ondersteuningsbehoefte of studenten die buiten hun studie nevenactiviteiten ontplooien kunnen hierdoor naar eigen behoefte hun tijd indelen, werklast verdelen en zo meer uit hun studietijd halen. Flexibilisering in mobiliteit en programmering stelt studenten in staat om hun curriculum meer naar eigen hand in te delen. Hierdoor kunnen studenten eigen interesses volgen, verbreden en/of specialiseren, en beter inspelen op veranderingen in de arbeidsmarkt. 

Om de flexibilisering van het hoger onderwijs een succes te maken, denkt het ISO dat uitgebreidere begeleiding en voorlichting van studenten noodzakelijk is. Ook is het belangrijk dat toelatingseisen voor vervolgopleidingen of (keuze)vakken aan andere faculteiten en instellingen ruimte bieden voor de vele nieuwe leertrajecten die door flexibilisering kunnen ontstaan. Hiernaast is het behoud van een studiegemeenschap volgens het ISO essentieel voor de motivatie en sociale ontwikkeling van de student. Tot slot moet het welzijn van studenten hierbij goed in de gaten gehouden worden: met de groeiende mogelijkheden is het belangrijk dat de prestatie- en keuzedruk niet te hoog wordt.