Wie tegenwoordig een tweede studie wil volgen, is overgeleverd aan de instelling welk bedrag daarvoor betaald moet worden. Sinds 2010 bekostigt de overheid slechts één bachelor en één master: een onderwijsinstelling krijgt slechts voor één studie per persoon geld van de overheid.
Om de tweede studie toch te kunnen bekostigen mogen instellingen zelf een instellingstarief voor opleidingen bepalen. De kosten hiervoor lopen sterk uiteen. Een politieke keuze waar studenten nu de dupe van zijn, aldus het ISO. Er dient verantwoordelijkheid genomen te worden voor deze politieke keuze.
Dit betekent dat er volgens het ISO meer inzicht in de gelden moet komen: waarom is een bedrag zo hoog als gevraagd wordt? Het ISO maakt zich namelijk wel ernstig zorgen over de hoogte van de instellingscollegegelden, in tegenstelling tot de Minister. Sinds de overheid slechts één bachelor en master bekostigt, is het aantal studenten dat een tweede studie volgt sterk afgenomen. De ambitie van studenten wordt tegengehouden door een financiële prikkel, terwijl talent een drijfveer moet zijn om ambities waar te maken.