Den Haag, 2 februari 2017 – Nadja Jungmann (Hogeschool Utrecht) is vandaag in Den Haag uitgeroepen tot Lector van het Jaar. Zij ontving de prijs uit handen van Minister van Onderwijs, Jet Bussemaker. De lector Schulden en Incasso werd door de jury geroemd om haar veelzijdigheid. Op het gebied van onderzoek en onderwijs excelleert Jungmann, maar ook op zaken als studentbetrokkenheid, exposure en verbinding met de maatschappij scoort Jungmann goed. De jaarlijkse verkiezing wordt georganiseerd door het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) en onderwijswebsite ScienceGuide.
Jungmann heeft zich ontpopt heeft tot opiniemaker in de discussie over schuldenproblematiek, waar ze sinds 2010 onderzoek naar doet. Daarnaast is haar impact meetbaar. Haar onderzoek zorgde ervoor dat gemeenten in 2017 moesten stoppen met uitsluiting van bepaalde groepen schuldenaren en dat gerechtsdeurwaarders geen beslagen meer mochten leggen die de schuldenaren alleen maar verder in de problemen brengen.
De vers gekozen Lector van het Jaar reageert enthousiast: ‘De schuldenproblematiek in Nederland is enorm groot en de aanpak hapert. De prijs Lector van het Jaar is een hele mooie erkenning voor al het werk dat mijn kenniskring met mij verricht. Met ons onderzoek proberen we bij te dragen aan effectievere ondersteuning aan al die mensen van wie het leven zo wordt ontregeld door financiële problematiek. Dit doen we onder meer door publieke aandacht te vragen voor de impact van financiële problemen op gedrag, door met partijen uit te werken hoe incasso en schuldhulpverlening effectiever vorm kan worden gegeven en door onze kennis te delen met onze opleidingen en studenten. Iedereen kan in de schulden komen. Vanuit het lectoraat willen we eraan bijdragen dat iedereen er ook weer uit kan komen,’ aldus Jungmann.
Naast Jungmann waren Louise Elffers (HvA) en Marijke Kral (HAN) genomineerd. Jan Sinnige, voorzitter van het ISO: ‘We hebben nominaties ontvangen uit het hele land. Een scala aan disciplines, methodes en creativiteit bood zich aan. Het lectoraat heeft een unieke positie in het hoger onderwijs en die positie verdient waardering. Omdat die waardering nog te vaak achterblijft, zetten we nu het lectoraat in het daglicht.’